Aku bukan la budak baik sangat masa sekolah. Tapi bukan la nakal jahat yang teruk-teruk tu. Bukan jenis ikut peraturan, sangat anti pada pengawas. Tapi bila time belajar tetap belajar. Ada aktiviti mesti tak miss nak ikut, sangat suka berpersatuan.
Tak ingat aku masa tingkatan berapa aku kene kelas tahanan. Bukan aku sorang, tapi kawan-kawan sendiri dan dari kelas lain pun ada kene jugak.Sebab?Sebab ponteng kelas akaun dan pergi buat preparation untuk decorate khemah rumah sukan tanpa kebenaran.Tu dah memang salah dan kene kelas tahanan more tu nak cover balik apa yang kiteorang dah miss masa kelas tu.Untuk kebaikan, apa ada hal kan...umur pun masa tu dah belasan tahun, so dah tau mane nak bezakan baik buruk dan memang salah sendiri pun.
Buli pulak masa zaman aku sekolah dulu tak la serius teruk cam zaman bebudak sekarang. Bebudak sekarang serba serbi terlebih advance segala. Buli pun tahap yang lemau-lemau je la..takde la sampai patah riuk lebam berdarah ke..Tapi memang minimal sangat zaman tu kita dengar pasal kes buli-buli ni. Paling tak pun kalau yang sekolah asrama ngan yang kat universiti. Tapi zaman skarang, budak skolah rendah pun dah pandai kot!
Biodata Saya
Nama: Elya Qaisara binti Tuah Khairil
D.O.B: 18 November 2006
Umur: 5 tahun
Sekolah: PASTI Aiman
Jadi, apa kene mengene topik entry aku ni dengan Elya Qaisara yang berumur 5 tahun ini?In fact lom cukup 5 tahun pun.Sebab ini la yang terjadi pada anak dara aku yang sorang je ni!!
Tujuan kami suami isteri sepakat tukar kan sekolah Sara ke PASTI sebab nak Sara dapat pendedahan agama yang lebih banyak. Bukan kami nak lepas tangan biar sekolah yang ajar semua tapi supaya Sara tak kurang apa-apa pun bab agama. Yes kami ajar, tapi kekangan waktu yang sangat sempit tak berpeluang kami nak tumpukan sepenuhnya tapi Sara tetap kami pantau dan sentiasa kami ikut perkembangan pmbelajarannya. Dan satu lagi sebabnya ialah kami kecut perut nak biarkan anak dara kami yang kecik molek ni naik bas atau van sekolah dari sekolah lama. Tak senang hati memikirkan selamat ke dia smpai umah opah dan segala macam la!Jadi PASTI paling dekat dengan umah opah, bawah flat je.
Hari Selasa 9hb sewaktu bersiap-siap tolong opah nak menyediakan juadah berbuka (tak sempat nak balik rumah berbuka dengan jalan jem, kang tercekik plak dalam keta nak makan!) opah bagi tau yang Sara kene tahan cikgu tak bagi balik hari ni.....!!??
Opah: Sara hari ni cikgu die tahan tak bagi balik.
Aku: Haaaa...kenape?
En.hubby dah mula berkerut muka die...
En.hubby: Kenape Sara?
Sara menikus takut...
Aku: Kenape Cik?
Opah: Acik terlambat sikit turun, dengan tunggu liftnya lagi. Dalam 2 ke 3 minit je pun. Tapi selalunya kalau lambat die akan ikut mak adah (jiran opah seberang pintu yang sebaya dengan Sara jugak.Aku ada pesan jugak kat akak ni tolong tengokkan dan bawak balik sekali kalau opah lambat sikit. Yela ada 2 orang lagi anak aku die tengah jaga kan). Masa selisih ngan mak adah tu, tanya die mane Sara tapi die cakap Sara kene tahan, cikgu tak bagi balik. Bila tanya kenape, die kata sebab Sara tak pandai buat keje sekolah. Acik cepat-cepat turun.Memang selipar die dok ada lagi kat rak kasut. Masuk dalam die nampak je acik terus die terkam pastu menangis meraung teresak-esak.
Aku: Allahuakbar!
Opah: Acik nampak rotan ada kat sebelah cikgu, Sara sorang je budak lain dah balik semua. Ada pun budak-budak yang dok terloncat-loncat lagi kat luar je. Sebelum masuk kelas tu pun dah dengar cikgu tu sergah Sara, paksa Sara. Acik tanya kenapa cikgu tahan cucu makcik?
Cikgu: Die menulis nombor tak pandai. Tulis nombor 3, nombor 5 dengan 9 terbalik. (bayangkan la sendiri ye cmne nombor-nombor ni ditulis terbalik ye...)
Opah: Tak payah cikgu nak tahan-tahan die. Makcik memang tau die ada masalah tulis nombor-nombor tu terbalik. Makcik kat rumah pun selalu ajar die. Mama dengan Papa die pun tau kelemahan die. Die memang lemah tapi bukan die tak kenal nombor. Kalau salah cikgu pangkah je jangan tahan die macam ni. Ada 2 orang lagi adik Sara kat rumah makcik jaga jadi makcik nak bawak balik die sekarang. Bulan-bulan puasa ni tak payah la nak buat macam ni, kalau die takut dah taknak pegi sekolah lagi nanti macam mana?Susah nanti mama dengan papa die, lagi pun die kecik lagi.
Cikgu?Diam je....dah kene sembur pun kan?
Opah: Bila keluar ada budak-budak yang belum balik yang kenal sara pegi ejek-ejek dengan sorak Sara. Acik cakap kalau ejek Sara sorak Sara acik pegi jumpe mak masing-masing. Jangan ejek sorak die nanti die malu.
Masa ni la bila en.hubby peluk Sara terus die menangis teresak-esak. Sayu hati aku...Aku tak terkata bila jadi kat anak sekecik ni macam tu. Jelas kat muka en.hubby die kecewa dan marah. Bukan la kami ni sensitif sangat sampai tak boleh anak ditegur, kalau salah rotan la asal tak berdarah tak lebam tak patah riuk. Kalau untuk mengajar tak jadi masalah. Tapi kelas tahanan untuk budak 5 tahun logik ke? Kalau rasa anak kami ni bermasalah kenape pihak sekolah tak berhubung dengan kami terus?Bukan lepaskan pada budak dan torture die. Nombor telefon kami ada lengkap masa isi borang permohonan dulu.
Satu lagi sekolah ni takdela konsep buat hari terbuka so parents boleh datang dan boleh tau sendiri perkembangan anak. Main bagi kertas sekeping yang menunjukkan anak dapat nombor berapa...tu je?!Cikgu-cikgu nya pulak tak mesra langsung...cengir je muka memasing. Kalau aku pegi hantar Sara sendiri aku senyum buat tak nampak je siap pandang atas bawah. Takde la nak berbasa basi. Malas nak bangkitkan, sebab kita hantar anak pergi belajar kan. Ko pikir tudung ko lagi labuh dari aku so ko sempurna sangat ke?(ini bukan nak memburukkan orang bertudung kerana aku jugak bertudung tapi segelintir orang macam ni la yang membusukkan nama orang bertudung yang lain)
Jadi En.hubby yang terkesan dan marah dengan situasi ni, berkeputusan untuk taknak Sara continue pegi lagi dah. Lepas abis bulan ni, cuti raya cuti la terus. Kecewa, marah, kecik hati semua ada!Dan bab buli ni pulak, Sara ni kecik je...bila Aqil adik die sendiri pukul die buat die pun die tak pernah balas...Rupanya Sara bila pegi sekolah ada sorang budak lelaki selalu kacau die buli die. Budak ni pegi conteng baju die, conteng tudung die, tarik tudung die, tolak pukul die....?!!Baru tadika kot ni! Apa makcik aku buat, die tunggu sape mak budak ni masa jemput Sara balik. Die cakap kat mak budak tu tengokkan sikit anak tu nakal lain macam buat cucu die macam tu. Tak buat lagi dah die. Dan macam mana dalam kelas yang ada 20 orang bukan ada 2 ke 3 kelas lagi pun tapi cikgu tak aware??!
Dan hari tu jugak aku baru tahu yang dekat berapa bulan jugak Sara tak belajar Iqra kat sekolah. Bila balik rumah, opah tanya atau aku sendiri tanya Sara dah belajar Iqra sampai mana die akan kata kita takde mengaji pun cikgu taknak ajar. Tapi khilaf aku sebagai ibu, tak cek pun kat sekolah sebab percaya. Masa tu aku dah sarat, dah bersalin atau dah pantang kot....Opah tnya kat sekolah ada ajar tak Sara mengaji?Cikgu kata tak sebab die tak bayar. Berapa opah tanya, RM10 je jawabnya. Kata opah kalau setakat RM10 je ajar je la, nanti mama papa die boleh bayar, makcik pun boleh bayar!
See....Apa tu?Masa register aku tanya yuran tiap bulan ni termasuk kelas Iqra tak die cakap YA tapi sekarang ada plak RM10!Pastu tak inform plak tu, biarkan je anak aku tercongok sorang-sorang kat kelas sedangkan orang lain mengaji dan die tengok je!!Selama setengah jam lamanya masa Sara terbuang tak mengaji! Mendidih betul darah aku dengar!
Opah kata anak dara semua cikgunya pun. Ada aku kisah ko anak dara ke, mak budak ke, janda ke?Kalau tak boleh handle budak-budak jangan mengajar! Psikologi kanak-kanak fragile dan budak 5 tahun pun ada maruah tau! Aku buat keputusan nak pegi jumpe cikgu tapi en.hubby cakap tak payah sebab acik dah cakap apa yang patut, so jangan tmbah lagi since Sara masih lagi nak dihantar sekolah sampai ujung bulan ni. Hujung bulan sebelum cuti raya, cikgu tu pun kita jumpe Pengetua pun sama kita jumpe!Sengal kan orang-orang macam ni?
Bukan la nak cerita yang buruk semuanya. Ada jugak baiknya dan kami berterima kasih yang amat. Sara dah pandai baca macam-macam doa, niat solat, dah pandai baca dan hafal macam-macam surah termasukla ayat kursi. Sara pandai macam-macam...Sejuk hati kami sejuk perut aku dengar die ulang balik apa yang die belajar kat sekolah. Die memang ada kelemahan tapi bukan paksaan dan sergahan penyelesaiannya. Kakak aku kata jangan paksa, bagi masa...motor skill die belum kuat lagi jadi kena sabar.Kalau tak sabar memang tak boleh...Selepas semua ni berlaku pada die Alhamdulillah die masih positif. Pegi sekolah dan belajar macam biasa. Jadi aku pulak yang rasa rugi kalau die tak abiskan sesi persekolahan tahun ni.
Kesian pada die. Ingat kan dugaan dan ujian untuk kami suami isteri je. Tu takpe sebab kami mampu nak tangani sebagai seorang yang dewasa dan kami yang patut melindungi anak-anak. Tapi anak pun dapat ujian dan dugaan jugak. 2011 ni penuh dengan dugaan untuk kami semua....Tapi permudahkan lah untuk anak-anak kami yang tak sepatutnya diduga sebegini....